Linda Delgado'nun ilk Ramazan planı...

Linda Delgado'nun ilk Ramazan planı...
Arizonalı bayan yazar Linda'nın ilk Ramazan heyecanı ve planı. Denk gelen Noel ve Ramazan'daki büyük imtihanı.
Bay Ramazan kim? Niye o 30 gün ziyarete gelirken, Bayan Bayram sadece güç gün geliyor? Bizi niye hiç beraber ziyaret etmiyorlar? Ramazanın 30 gününde de her gün meyve suyu mu içmem gerek? Güneş doğmadan ve batmadan önce Müslümanlar yemek yer. Oo! Evet, iftar ve sahur yemeklerini kastediyorsunuz. Niye bazı adamlar Ramazanın son on günü mescitte uyurlar? Bay Kadir Gecesini görmek için mi? Niye onu bulamazlar? Büyük sır nedir?

Yaklaşık altı yıl önce Müslüman oldum ve yukarıdaki giriş paragrafı yeni Müslüman olanların Ramazanda yaşadıkları kafa karışıklıklarının biraz abartılı bir şekilde yansıtılması. İlk Ramazanımı huzurlu, harika bir hisle dolu, sevinçli ve üzüntülü bir Ramazan olarak özetleyebiliriz. Geriye baktığımda bir ay çok güzel ve hiçbir günü kazaya bırakmadan, sonradan 30 güne oruç tamamlamak zorunda kalmadığım bir Ramazandı.

Ailemdeki tek Müslüman benim ve diğer din değiştirenler gibi, geniş Müslüman aileler yok yanımda. Belirli sayıda bulunan Müslüman topluluğu, sonradan Müslüman olanların karşılaştıkları sıkıntıların farkındadır ve Ramazanlarda ve bayramlarda daha da kendi başlarına kalırlar.

Benim ilk Ramazanım başladığında yedi ablanın yer aldığı bir e-mail grubuna üyeydim. O grupta yer alan ablaların Ramazanda yaptıkları ve planladıklarıyla alakalı şeyleri büyük bir şevkle okuyordum. Yaradılıştan olayları planlayarak yaşayan bir yapım olduğundan, bir "Ramazan Planı" yapıp, yanlış veya doğru yaptıklarım şeyleri anlayabilmek için gruptaki ablalara yolladım.
İlk Ramazan planı

Hatırladığım kadarıyla çok ayrıntılı bir Ramazan planıydı. Plan, Ramazanda her sabah kalkabileceğim bir saatte başlıyordu. Sahurda ne yiyeceğim ve sonra her sabah namazında hangi sureleri okuyacağım dahi o planda vardı. Sonra her gün hangi cüzleri, hangi sayfalar arasında okuyacağım yazılıydı. Her gün iftarda ne yiyeceğim ve orucumu kazaya bırakmam durumunda da hangi günlerde kaza orucu tutacağım da yazılıydı.


Linda D. Delgado

İki ablaya tanıdıkları fakir aile olup olmadıklarını sordum. Eğer hastalanırsam onlara yemek verecektim. Hiç bildikleri aile yoktu. Bu yüzden bir takım rahatsızlıklardan dolayı oruç tutamayacak durumda olan insanların "İhtiyaç sahibi olanlara yardım edin" kampanyalı gıda yardım ekibine gittim.

Teravih ve zekâtı anlamak zor oldu

Teravih namazını anlayana kadar her şey yolundaydı. Sonra ulaşım probleminden ve sağlık sıkıntılarından dolayı teravihe gidemeyeceğim için bir rahatlama hissi oldu. Daha sonra araştırmak için bu konuya bir yıldız koydum. Zekât mevzunu da anlamakta zorluk çekiyordum. Hiç altınım olmadığı için yıllık gelirime göre bir hesap yapmam gerekiyordu. İlk önce yıllık masraflarımı hesaptan düşmem gerektiğini bilmiyordum! İslami uygulama bilgimin az olmasından dolayı ilk sene çok sıkıntılı zamanlar geçirdim.

Her şey planlandığı gibi mi gitti? Hayır… Ama yapabileceğimin en iyisini yaptım ve sadece, Allah'ın niyetlerimden ve yaptığım güzel işlerden dolayı beni mükâfatlandıracağına inandım.

İşte büyük imtihan başlıyor

Ama benim için en büyük deneyim Ramazanı anlamak değildi. O Ramazan, Hıristiyan ailemin Noel kutlamaları yaptığı bir zamana denk gelmişti!

Ramazandan önceki aylarda evimdeki uygunsuz objeleri ve resimleri kaldırdım. Evim Ramazanın ruhuna hemen hemen hazır bir hale geldi. Ve işte BÜYÜK imtihan vakti gelmişti. 29 yıldır paylaştığım Noel geleneklerine artık bir son verdiğimi aileme anlatma vakti gelmişti.

Gece yarısı Katolik kilisesi ayinleri ve kilisedeki ayinden sonra ailecek Noel ağacının etrafında sıcak çikolata içip, ev yapımı kurabiye yemek yoktu artık.

Çocuklarım ve torunlarım incinmişlerdi ve öfkelenmişlerdi. Geleneksel noel kutlamalarını yapıp, kilisedeki ayinden sonra, oğlumun hemen bitişikteki evine gideceklerini düşünüyordum. Noel süslemeleriyle Ramazan ve bayram süslemeleri arasındaki "muharebe" kızıştıkça delireceğimi düşündüm. Çok üzüldüm ve aileme kızamıyordum. Artık değişmiştim ama onlar değişmemişlerdi. Benim dinimi seçme hakkımın olduğunu söylerken, birden bire kendi dinleriyle çeliştiği için Hıristiyan olan ailemle Müslümanlığımdan dolayı ciddi sorunlar yaşadım.

Sonunda ne Noel ne de Ramazan süslemelerinin olmasına karar verdim. Kilisedeki ayine ve Noel ağacı etrafında ailecek hediye açma faslına katılmadım, ama ertesi gün ailecek yemek üzere hindi pişirdim. Yemekte her birine birer hediye vermemi karalaştırdık. Onlar da bana bayram hediyesi verecekti ve bayramda bu hediyeyi açacaktım.

Mükemmel bir çözüm olmadı ama bu ilk yıl için işe yaradı. Sonraki yıllarda geleneksel Noel kutlamalarını çocuklarım kendi evlerinde yapmaya başladı ve yıllık aile buluşmalarımız torunlarımın okullarının tatil olduğu yaz zamanında olmaya başladı.

Keşke ailem de Müslüman olaydı

Ramazanları ve bayramları yalnız geçirmeye alıştım. Öyle zamanlar oluyor ki ailecek Müslüman olsak da beraber iftar etsek, yemek yesek, namaz kılsak ve bekli de Kur'an dinlesek diye düşüncelere dalıp iç çekiyorum. Ama Ramazanda sessiz sakin, her gün bir cüz Kuran okuyarak geçirebileceğim ve harika bir dostum olan bir ablanın yolladığı, günde beş kez ezan okuyan o saatle ezan dinleyebileceğim bir ortam olmasından da mutluyum.

Şimdi evimdeki özellikle Ramazanlar ve bayramlar için kullandığım odalar, bazı dostlarım olan ablalardan ve dünyanın dört bir yanından onların çocuklarından gelen İslami resim, grafik ve afişlerle dolu. Ailem kendi bayramları için evlerini süslüyor ve birbirimizden ayrı ve hoşgörülü bir şekilde huzurluyuz.

----------------------
Linda D. Delgado (Widad) Arizona'da yaşayan bir Amerikalı Müslüman. Evli ve üç çocuğu, sekiz torunu var. Phoenix Üniversitesi mezunu Delgado emekli bir polis ve İslami Yazarlar Birliği'nin de başkanlığını yapıyor.
M. Hasan Uncular / TIMETURK